Hoi, ik ben Sandra en woon samen met mijn partner Pim en onze honden in Lage Zwaluwe, een dorpje tussen Breda en Dordrecht. Ik ben opgegroeid in de regio Arnhem en na afronding van mijn studie Maatschappelijk Werk & Dienstverlening in 2003, ben ik gaan werken bij MEE plus in Dordrecht als cliëntondersteuner. In dit werk kwam ik er meer en meer achter dat de reguliere methoden binnen de hulp en dienstverlening niet altijd aansloten bij cliënten of bij mij. Ik leerde van de cliënten en de doelgroep daar dat het leven zich niet laat leiden en dat het aan ons als mensen is om daarmee om te gaan.
Paralel hieraan startte ik met het trainen van honden en coaching van mensen met mijn eigen honden. Steeds beter zag ik hoe honden een voorbeeld kunnen zijn voor ons.
Zij leven altijd in het hier en nu leven, nemen ongemakken zoals ze zijn en ze hebben geen last van een druk en oordelend hoofd.
Om zelf meer verdieping te kunnen vinden in in het hier en nu leven, kwam ik uiteindelijk terecht bij ACT.
Vol goede moed startte ik aan de basisopleiding met daarbij het idee cliënten beter te kunnen helpen. Naast dat dit voor 100% is uitgekomen, bleek het ook een persoonlijk proces te zijn waar ik inging. Ik leerde mijzelf beter kennen en durfde steeds meer ook eerlijk naar mezelf te zijn. Waarbij ik bewuste keuzes maak en afwegingen voor mezelf, met daarbij de acceptatie dat mijn hoofd nooit stilstaat en altijd wel ergens een mening over heeft.
ACT is met recht een way of life geworden en ondanks dat mijn hoofd zegt; “Dit lukt je niet”, zegt mijn hart “Ga ervoor” en is hierbij deze website en samenwerking met dierbare vriendin en collega Annemieke “geboren”.
Lieve groet, Sandra
Leuk om kennis met je te maken! Ik ben Annemieke, geboren en getogen in Dordrecht. Sinds kort mag ik mij samen met mijn man Donald en onze honden en katten tot de inwoners van Lage Zwaluwe rekenen.
Onze verhuizing is een regelrecht gevolg van het leven met ACT. Nog niet zo heel lang geleden vermeed ik veel lastige, ingewikkelde, spannende en onzekere dingen (in dit geval lees: de woningmarkt). Maar toen ik voor de keuze van verhuizen of niet stond, durfde ik mijn hart te laten spreken.
Wordt het leven met een hart dat mag spreken dan ineens een stuk makkelijker? Nee, maar wel een stuk leuker want meer en meer durf ik te kiezen voor dat wat bij mij past, waardoor ik als mens en professional kan en mag groeien.
Dat begon allemaal een aantal jaar geleden met de keuze om een stuk zekerheid los te laten en een nieuwe reis te starten door mijn vaste baan als HRD-Adviseur bij een grote multinational met goed salaris op te zeggen en mij verder te specialiseren als coach en begeleider samen met mijn honden.
Diep van binnen wist ik wel dat ik geen keuze had, want het begon mij meer en meer energie te kosten om te leven met dat hoofd dat overuren draait. Overal aan en over denken.
Altijd proberen situaties te controleren en fouten te vermijden. Altijd rekening houden met die ander, aanpassen aan die ander, denken voor de ander, altijd maar proberen om het beter dan mijn best te doen.
En ik was daar echt wel goed in, mensen vonden dat ook fijn en dat pleasen leek een tijd lang genoeg te zijn, maar door de tijd heen ging het mij meer moeite kosten. Dat wat ik eigenlijk wilde bleef ik maar vermijden want hé, dat wat ik wilde was ook hartstikke spannend. Wat als het me niet zou lukken?……..Weer dat hoofd dat me weerhield om te horen wat mijn hart al jaren riep.
Uiteindelijk met knikkende knieën en een bang, maar stiekem ook blij, hart heb ik toch de stap gewaagd en ben ik aan die nieuwe reis begonnen. Het volgen van de ACT Master-opleiding is hierin de meest waardevolle stap geweest. “Ik ben niet goed genoeg” kon ik daarna ombuigen naar “Ik volg mijn hart”.
En hoe mooi dat ik deze stap ook nog mag zetten met mijn bijzonder wijze en lieve collega Sandra aan mijn zij. Onze hoofden werken totaal anders maar onze harten herkennen elkaar in de compassie voor ACT!
Lieve groet, Annemieke
